Hayata dair güncellemeler 5 (ayrılık ve sonrası)

    6 yıllık bir evliliğin sonuna geldik sevgili blog. Yurtdışı hikayemizin sürmesi için boşanamasak da ayrı evlere çıkmak bir zorunluluk halini aldı. En şiddetlisini yaşadığımız için, devamında en savaşsız, çatışmasız ayrılmaya çalışıyoruz. İletişime devam ediyoruz. Ne kadar tutulur bilmem ama verdiğimiz sözler var birbirimize, onları yerine getirmeye çalışıyoruz. Ki bu sözlerin bir kısmı uzun vadeli. Şu an sebeplerini anlatamayacak kadar duygusal, içime dönük, yorgunum ve her şey çok taze. İleride hazır hissedersem paylaşabilirim. 

    O ailesine söyledi, en zor kısmını atlattı, bir an önce söylemekle belki de doğrusunu yaptı. Ama ben henüz aileme söylemedim. İki hafta sonra Türkiye'ye tatile gittiğimde yüz yüze anlatmayı düşünüyorum. Ama inan, dünya üzerindeki olmak istediğim tek yer olmasına rağmen, şu anda gitmek istemediğim tek yer. Tüm olanların üzerine bir de onların dramını nasıl taşıyabilirim bilmiyorum.

    Beni çok zor bir süreç bekliyor. Kalacak yer şimdilik ayarladım. Ama okul, okul ücreti(çok ciddi bir miktar yaklaşık 20 bin sterlin kadar), iş bulma ve maddi kaygılar,... En kötüsü de mental yorgunlukla birlikte, daha da derinine battığım depresyon... Çok direnmiştim ama en sonunda doktorla konuşmaya karar verdim. Tabi ki UK'in boktan sağlık sistemi ne kadar yardım ederse... 

    Kendimi çok köksüz, kolu kanadı kırılmış hissediyorum. Buraya gelmekle doğru mu yaptım hiç bilmiyorum. Zaten mutlu bir hayatım, kurulu bir düzenim varken, rahat mı battı, kendim mi kaşındım? Bu sorgulamaları yapıp duruyorum. Uzun vaade de bu soruların cevaplarını merak ediyorum. Umarım bu problemlerin üstesinden bir an önce gelebilirim.