"Bu noktada batılı filozoflardan bizim Doğu dünyasına yönelmek istedim.Şirazlı Sadî'nin nasıl tarif ettiğini not ettim defterime: 'Yek katre-i hunest ve hezar endişe' yani 'Bir damla kan ve bin endişe.' İşte unutmayı başaramayan insanın trajedisi bu sözlerde gizliydi. Ömrünü endişeyle tamamlamaya ve sürekli acı çekmeye mahkum olan zavallı bir ruh.

   Nietzsche'den yaklaşık altı yüzyıl önce Mevlana diyordu ki:

     Geçmişi unut

     Koy bir kenara"*

*Kardeşimin Hikayesi

Zülfü LİVANELİ